Oude (grote) bomen zijn niet alleen erg mooi, maar ze hebben vaak ook veel te bieden voor de natuur. Holtes, scheuren, spleten, loshangend schors, dood hout en vervormingen vormen microhabitats die door verschillende soorten gebruikt kunnen worden, zo ook door vleermuizen. Rosse vleermuizen maken bijvoorbeeld vaak gebruik van boomholtes en Ruige dwergvleermuizen verblijven regelmatig achter loshangend schors of breuken in het hout.
Helaas vormen zulke bomen ook veiligheidsrisico’s waardoor ze in nodige gevallen door gemeentes worden weggehaald. Zo werden er ook 14 bomen uit Egmonderhout geselecteerd om gekapt te worden, waarna eerst onderzocht moest worden of er geen beschermde nest- of verblijfsfuncties in de bomen aanwezig waren. Aan één van de te kappen bomen, een grote Populier, was loshangend schors aanwezig en waren er houtscheuren zichtbaar, waardoor nader onderzocht naar de aanwezigheid van potentiële vleermuisverblijven uitgevoerd moest worden.
De grootte van de Populier ten opzichte van de andere bomen in het park leek een eigenschap dat de boom aantrekkelijk zou maken voor vleermuizen, maar bleek tijdens het veldbezoek geen extra betekenis voor ze te hebben. Foeragerende vleermuizen, waaronder tientallen Gewone Dwergvleermuizen, een aantal Ruige Dwergvleermuizen en enkele Watervleermuizen, werden in het park verspreidt waargenomen, maar niet opvallend meer rond de Populier elders in het park. De Populier was duidelijk niet interessant voor vleermuizen en kon de boom dus zonder problemen gekapt worden. Om het park interessanter te maken voor vleermuizen om in te verblijven zullen de bomen nog enkele jaren moeten doorgroeien. Namelijk, hoe ouder de bomen in het park, hoe meer kans op scheuren en gaten waar vleermuizen gebruik van kunnen maken. Maar dan moeten ze wel blijven staan.
